ความสัจจริง และ ความซื่อสัตย์
ความสัจจริง ตรงข้ามกับการ"มุสา" คือการไม่โกหก เป็นการแสดงออกถงจริยธรรมที่ดีงาม อันจะทำให้สังคมเต็มไปด้วยความจริงใจ ไว้เนื้อเชื่อใจกัน ถ้าบุคคลที่อยู่ในสังคมนั้นต่างพูดแต่ความจริง ไม่โกหกกัน อัลลอฮ์ได้ตรัสใช้ให้มุสลิมยืนหยัดอยู่กับการพูดความจริง ว่า
"โอ้ผู้ศรัทธาแล้วทั้งหลาย พวกเจ้าทั้งหลายจงยำเกรงอัลลอฮ์ และจงเป็นบุคคลในบรรดาผู้ที่สัจจริง" (อัตเตาบะฮ์ 119)
ผลดีของการสัจจริง
การพูดจริงทำจริงก่อให้เกิดผลดีต่อสังคมโดยรวมอย่างมากมายกล่าวคือ
- ทำให้เกิดความไว้วางใจระหว่างกัน
- การพูดจริงทำจริง จะทำให้การทำงานมีบะร่อกัต(ความเจริญก้าวหน้า)
- จะทำให้ได้รับเกรียติ ดังเช่นผู้ที่ตายชะฮีด(ตายในสงครามศาสนา)
- จะเป็นที่รักใคร่ในหมู่เพื่อนฝูงและสังคมโดยทั่วไป
- จะไม่ถูกกล่าวหาว่าเป็นคนมุนาฟิก (กลับกลอก)
ขอบเขตของความสัจจริง
ขอบเขตของความสัจจริง มีมากมายกว้าขวางเช่น
- ความสัจจริงในการศรัทธาต่ออัลลอฮ์ว่า อัลลอฮ์ทรงเป็นเจ้าองค์เดียว พระองค์เท่านั้นคือ ผู้ทรงได้รับการเคารพภักดี
- ความสัจจริงในการพูด ลักษณะหนึ่งของมุสลิมคือ เขาจะไม่พูดสิ่งใดนอกจากจะเป็นสิ่งที่จริง และถ้าหากเขาจะนำสิ่งใดมาบอกเขาก็จะบอกแต่สิ่งที่จริง
- ความสัจจริงทางการปฏิบัติ จะดำรงอยู่กับความจริงจังและความจริงใจ เขาจะไม่หลอกลวง จะไม่ปลอมปนสิ่งของ และไม่ฉ้อฉล
- ความสัจจริงทางด้านเจตจำนงค์ ผู้ที่เป็นมุสลิมเมื่อเขามีความตั้งใจจะปฏิบัติสิ่งที่ดีใดๆแล้ว เขาจะปฏิบัติทันทีโดยไม่ลังเลใจ เขาจะทำจนเสร็จเรียบร้อย ไม่ปล่อยทิ้งไว้ และจะไม่บิดพลิ้วเด็ดขาด
- มีความสัจจริงในการแสดงออก มุสลิมจะแสดงออกตามความรู้สึกที่เป็นความจริงใจ เขาจะไม่ซ่อนเร้นการโอ้อวด การแปลกปลอม และการหลอกลวงไว้ภายใน
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น